کد مطلب:44390 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

دختري 25ساله هستم و هنوز ازدواج نكرده ام . تنها درد و ناراحتي من اين است كه از ترس پدر ومادرم گاهي دروغ مي گويم . احساس مي كنم اين ترس از كوچكي در من باقي مانده است و الان هم در اين سن نمي توانم از اين كار دست بردارم . خواهشمندم مرا راهنمايي كنيد.

خواهر گرامي ! از اين كه با ما مكاتبه نموديد سپاسگزاريم . دروغ از گناهان بزرگ و كليد گناهان وسرچشمهء تمام بديها و زشتي ها است . مؤمن با فضيلت هيچ گاه زبانش را به اين خوي زشت عادت نمي دهد, چه آن كه دروغ از انسان شخصيتي كاذب و وارونه ساخته و اعتبار او را از بين مي برد. دروغ پردازي بر خلاف فطرت پاك وشخصيت والاي انسان است و دشمني با خداوند متعال و بر خلاف فلسفهء آفرينش پروردگار است , زيرا او جهان را براساس صدق و راستي و حقيقت و درستي بنا نهاده است .()

(پـاورقي 1.آيت اللّه محمد رضا مهدوي كني , نقطه هاي آغاز در اخلاق عملي , ص 237

حضرت علي 7مي فرمايد:

نمي چشد, تا دروغ را ـ شوخي باشد يا جدّي ـ مطلقاً ترك كند>.

دروغ سرچشمهء نفاق است , زيرا صدق هماهنگي زبان و دل و دروغ ناهماهنگي اين دو است و از اين جا تفاوت ميان ظاهر و باطن انسان شروع مي شود و دروغگو تدريجاً به سوي نفاق كامل پيش مي رود. ابزار بسياري از گناهان دروغ است . افراد حسود براي اعمال حسد, آدم متكبر براي خودنمايي , افراد متملّق و چاپلوسي براي رسيدن به هدف خود, افراد طماع و دنيا پرست و متقلّب و شيّاد, براي نيل به مقصد خويش معمولاً متوسل به دروغ مي شوند.()

(پـاورقي 3.آيت اللّه ناصر مكارم شيرازي , زندگي در پرتو اخلاق , ص 87و 88 با تلخيص .

بسياري از دروغ ها منشأ دروغ ها يا گناهان ديگري است , زيرا زياد ديده شده افراد دروغگو براي توجيه مطالب خلاف خود ده ها دروغ ديگر مي گويند و يا براي جلوگيري از فاش شدن دروغ خود دست به اعمال خلاف ديگري مي زنند. دروغ انسان را بي ايمان مي سازد و به تدريج جان انسان را از معنويت تهي مي سازد.

خواهر گرامي , دروغ گفتن ناشي از ترسي است كه از كودكي در خود پرورش داده ايد. از اين رو, بايد سعي كنيدبه تدريج شخصيت خود را در مسيري قرار دهيد كه با ايجاد استقلال شخصيتي هيچ گونه ترسي از گفتن حقايق نداشته باشيد تا به تدريج اين صفت رذيله از شما دور شود و در شما ملكهء صداق و راستگويي ظهور كند و به آرامش روحي برسيد.

قسمت اعظم ترس هاي نابجايي كه دامن گير كودكان مي شود و بعضي از آن ها تا سنين جواني و احياناً تا پايان عمر باقي مي ماند و پيوسته صاحبانش را رنج مي دهد, ناشي از جهل و سوء برداشت يا رفتار نامناسب و سوء تربيت والدين است . گرچه بعضي از ترس هاي دوران كودكي با فرارسيدن ايام جواني و توسعهء نيروي فكري و جسمي برطرف مي شود, ولي آثار آن در اعماق جان باقي مي ماند و در دوران جواني به صورت تضاد دروني و روحي جلوه گرمي شود.()

(پـاورقي 4.محمد تقي فلسفي , گفتار فلسفي , ج 2 ص 173و 174 با تلخيص .

دروغ گفتن كه مضرات زيادي دارد و از گناهان كبيره شمرده شده است , زماني كه ريشهء آن ترس از والدين باشد,بايد به صورت اصولي و زير بنايي با آن به مبارزه برخاست تا آرامش در جان رسوخ كند. از اين رو, به تدريج بايدترس را از خود دور نماييد, تا حس اعتماد به نفس در شما تقويت شود. سعي كنيد حقايق را درك كنيد و آن را به درستي تحليل كنيد و در هنگام مراجعه و سخن گفتن با پدر و مادر با صلابت و اطمينان خاطر حقيقت را ابراز نماييد.بدانيد راه تعالي ونجات در بيان حقيقت است . هر قدر با صداق و راستي همراه شويد, آرامش و اطمينان خاطر درجان شما تقويت مي شود و ايمان و معنويت در وجودتان تقويت مي شود.